چه خوش صید دلم کردی بنازم چشم مستت را
که کس مرغان وحشی را از این خوش تر نمیگیرد
خدایا رحمی ای منعم که درویش سر کویت
دری دیگر نمیداند رهی دیگر نمیگیرد
گفتم غم تو دارم گفتا غمت سراید
گفتم که ماه من شو گفتا اگر بر اید
گفتم که بر خیالت راه نظر ببندم
گفتا که شب رو است او از راه دیگر اید
Che Khosh Seyd Delam Kardi Benazam Cheshm Matat Ra
Ke Kas Morghan Vahshi Ra Az In Khosh Tar Nemigirad
Khodaya Rahmi Ey Manam Ke Darvish Sar Koyat
dari Digar Nemidanad Rahi Digar Nemigirad
Goftam Gham To Daram Gofta Ghamet Sarayad
Goftam Ke Mah Man Sho Gofta Agar Bar ayad
Goftam Ke Bar Khiyalet Rah Nazar Bebandam
Gofta Ke Shab Ro Ast O Az Rah Digar ayad
لل